Fotoğraflarda rakı kadehini sanki bana bakar gibi kaldırıyorsun ya, karşında oturuyor olasım geliyor. Sonrasını düşününce içim kıpırdıyor, kaçıp saklanasım geliyor. Gözlerini kısıp bakıyorsun ya, gözlerinden öpesim geliyor. Kafamda içince konuşmanın kaymasını duyuyorum, dudağımın bir kenarının kıpırdayası geliyor. Sigara dumanını içine çekiyorsun ya efkarlı efkarlı, dumanın olasım geliyor. Seni düşünesim geliyor ara ara, durup gülesim geliyor. Zaman çok çabuk geçiyor ya, tutup sarsıp durdurasım geliyor. Yaptığım yanlışlar var ya, hepsini geri alıp doğrusunu yapasım … [Read more...]
Kodoman.
Siyah balina arabalarındaki parlak kol düğmeli kodoman adamların hepsi neden mahkeme duvarı suratlı olmak zorunda(!) İstanbul'un yarısından fazlasının her sabah döküldüğü trafiğin içinde ben de onları incelemeyi kendime görev edindim. Hani tamam, pozisyonları gereği çalıştıkları şirketlerin koridorlarını belki o suratları ve sert adımları ile dolaşmaları yüklenmiş oldukları birer misyon olabilir. Hatta kendi aralarında iş çıkışlarında "Fight Club" gibi bir grup kurmuş ve orada en kızgın ifadeyi kim yapıyor yarışmaları dahi düzenliyor olabilirler fakat o güzelim arabaları kullanırken o surat … [Read more...]
Ne Biçim Hikaye Bu…
Bu yazıyı okumadan önce aşağıdaki muhteşem ve ötesi parçayı çalmak için "play" tuşuna basın. O zaman daha iyi anlayacaksınız, emin olun...Birkaç senedir yazdığım ama nedense bugüne kadar herkesten sakladığım - isyan postlarımdan birinde de hatta bahsetmiş olduğum - bir blogum daha var. Adı "Ne Biçim Hikaye Bu". Orası benim gizli ağlama duvarım, kafamdan geçen hikayeleri saçtığım, atar yaptığım, bağırıp çağırdığım, bazen de sevgi şelalesi gibi olup dertleştiğim en yakın ve en saklı, özel arkadaşım. "Delirmek" başlıklı postumda kendi kendime verdiğim sözü tutup artık kendimi bırakıyorum. … [Read more...]
Delirmek…
Şunu farkettim ki, çok garip bir şekilde Türkiye'deki toplumun baskısı altına girmişim. Psikolojik bir hastalık gibi bir şey bu. Gizli gizli yazdığım başka bir blogum var mesela. Neymiş efendim toplumca "müstehcen" sayılabilecek bazı şeyler yazıyorum diye kendi ismimle dahi açmadığım bir blog bu. Hayır, kimse bana bunu gizlememi filan söylemedi ama işte diyorum ya, sinsi sinsi bilinçaltıma işlemişler bunu burada yaşamaya başladığım 11 seneden beri. Sanırım sonunda bana da kafayı yedirttiler. Ben böyle biri değildim. Kendimi ifade etmekten genel anlamda sıkılmayan biriydim. Ekspresyonist … [Read more...]